Mikrodawkowanie to praktyka wykorzystywania wybitnie niskich dawek surowców psychoaktywnych w celu uzyskania subtelnych efektów terapeutycznych, bez intensywnych oraz niepożądanych rezultatów ubocznych. W przeciwieństwie do tradycyjnego spożycia substancji psychoaktywnych, w jakim miejscu dawki są znacznie pokaźniejsze i efekty uboczne zdołają być niepewne, mikrodawkowanie ma na celu zmniejszanie groźby oraz zdobycie korzystnych rezultatów terapeutycznych. Mikrodawkowanie może być używane z wielorakimi substancjami psychoaktywnymi, takimi jak LSD, psylocybina, ketamina czy cannabis. Przykładowo, w wypadku LSD, mikrodawkowanie polega na spożywaniu wybitnie małej dawki (zwykle 10-20 mikrogramów) co parę dni, by dostać łagodne efekty, takie jak usprawnienie humoru, kreatywności i motywacji, bez doznawania pospolitych rezultatów ubocznych takich jak halucynacje i dezorientacja.
Aplikacja mikrodawkowania materiałów psychoaktywnych jest w szerokim zakresie użytkowane w postanowieniach terapeutycznych. Statystyki wykazują, że mikrodawkowanie powinien przynosić korzyści w leczeniu rozmaitych zaburzeń psychicznych, takich jak chandra, strach, stres pourazowy czy ADHD. Mikrodawkowanie może pomóc zwiększyć koncentrację, kreatywność i produktywność, a również polepszyć nastrój oraz powiększyć poczucie dobrostanu. Jednakże, jak w wypadku każdej substancji psychoaktywnej, istnieją także ryzyka związane z mikrodawkowaniem. Nawet małe porcje substancji psychoaktywnych mogą prowadzić do niepożądanych skutków ubocznych, takich jak boleści głowy, mdłości czy wyczerpanie.
+Tekst Sponsorowany+